Grobowiec Ludwika Geyera

Grobowiec Franciszka Kindermanna – grobowiec w części ewangelickiej Starego Cmentarza w Łodzi – prosta ściana parawanowa przypomina do złudzenia budynek składający się z trzech skrzydeł tworzących literę E, nakrytych płytą. Jako materiał zastosowano jasnoszary granit. Inskrypcja z odlewanych z brązu liter: Familie Franz Kindermann.

Grobowiec Ludwika Grohmana – grobowiec, znajdujący się na Starym Cmentarzu w Łodzi. Naturalnej wielkości posąg Chrystusa Miłosiernego, dłuta Henricha Eplera, ustawiony jest na obeliskowym cokole głównej części pomnika rodziny Grohmana. Pod nią znajduje się brązowe tondo z portretem zmarłego. Rzeźba jest jedną z najcenniejszych rzeźb importowanych na terenie Cmentarza Starego.

Stary Cmentarz w Łodzi – główny i zabytkowy kompleks łódzkich nekropolii, założony w 1855, przy zbiegu ulic Ogrodowej i Srebrzyńskiej. Cmentarz jest chrześcijański i trójwyznaniowy, podzielony na część katolicką (11 ha), ewangelicką (9 ha) i prawosławną (niespełna 1 ha). W 2015 kompleks został uznany pomnikiem historii. Nekropolia jest miejscem spoczynku dla wielu słynnych postaci, związanych zarówno z Łodzią, jak i Rzeczpospolitą. Spośród zabudowy wyróżnia się m.in. neorenesansowa kaplica grobowa rodu Heinzlów – znajdująca się w części katolickiej, jak również neogotycka kaplica rodziny Scheiblerów – w części ewangelickiej. Obiekt ten jest także najokazalszym zabytkiem cmentarza, stanowiącym perłę światowej architektury, będący mauzoleum wystawionym w latach 1885–1888, według projektu Edwarda Lilpopa i Józefa Piusa Dziekońskiego.

Grobowiec Ernsta Leonhardta – grobowiec na Starym Cmentarzu w Łodzi. Pomnik utrzymany w modernistycznej stylistyce, przypomina obrysem parterowy dom z poddaszem. Proste, granitowe bryły geometryczne o dłutowanej fakturze.

Grobowiec Gustawa Geyera – monumentalne mauzoleum na Starym Cmentarzu w Łodzi. Powstało w 1912 roku i zostało wykonane z cennych kamieni, zajmując kwadrat o 11-metrowym boku. Oprócz Gustawa Geyera, grobowcu pochowani zostali jego członkowie rodziny, m.in. synowie: Robert Geyer i Gustaw Wilhelm Geyer, a także zięć Adolf Tochtermann.

Cmentarz prawosławny pw. Św. Aleksandra przy ulicy Ogrodowej w Łodzi – najstarszy cmentarz prawosławny na terenie Łodzi, będący najmniejszą częścią kompleksu Starego Cmentarza.

Pomnik Sophie Biedermann w Łodzi – pomnik na rodzinnym polu grobowym Meyerów w części ewangelickiej Starego Cmentarza przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.

Grób małego dziecka śpiącego na poduszce – grób na Starym Cmentarzu w Łodzi. Znajduje się między dziecięcymi pomnikami na tyłach kaplicy Scheiblera. Przysypany ziemią i obrośnięty bluszczem, został odkryty w 2006 przy porządkowaniu cmentarza. Grób pochodzi z 1909, został wykonany z trawertynu. Spoczywa w nim 4-letni Gustaw Pietlich.

Cmentarz ewangelicko-augsburski przy ulicy Ogrodowej w Łodzi – cmentarz powstały w 1855 roku w Łodzi. Początkowo zajmował obszar 3 hektarów. Pomiędzy 1888 a 1895 rokiem powiększono go do obecnych rozmiarów 9,5 hektara. Jest najciekawszą częścią nekropolii trójwyznaniowej w Łodzi. Znajdują się na nim wybitne przykłady architektury funeralnej. Uwagę przykuwa mauzoleum małżonków Moenke, okazały grobowiec Juliusza Kunitzera, czy niezwykle ciepły w formie grobowiec Sophie Biedermann. Jednak najcenniejszym zabytkiem nekropolii jest neogotycka kaplica grobowa Karola Scheiblera i jego rodziny. Na cmentarzu znajdują się mauzolea i pola grobowe łódzkich fabrykantów: Anstadtów, Geyerów, Biedermannów, Grohmanów czy Scheiblerów.

Kaplica Rodziny Heinzlów – nagrobna kaplica-mauzoleum znajdująca się na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi. Wybudowana w latach 1899–1903 w stylu neorenesansowym, według projektu berlińskiego architekta Franza Schwechtena. Wystawiona w celu upamiętnienia jednego z największych łódzkich fabrykantów, na zlecenie wdowy Pauliny z Volkmanów oraz ich potomków.

Mauzoleum małżonków Moenke – nagrobek w części ewangelickiej Starego Cmentarza w Łodzi.

Grobowiec rodziny Heiman-Jareckich – trawertynowy grobowiec w katolickiej części Starego Cmentarza w Łodzi w kwaterze 9. Grobowiec w formie jasnej piramidy z pozłacanym krzyżem i pozłacanymi inskrypcjami informującymi o pochowanych osobach. Pomnik został odrestaurowany ze środków Towarzystwa Opieki nad Starym Cmentarzem w 2002 roku przez Bożenę Boba-Dygę.