Pomnik Dekalogu w Łodzi

Park Staromiejski (tzw. Park Śledzia) – park w Łodzi, położony pomiędzy ulicami Zachodnią, Ogrodową, Północną, Franciszkańską i Wolborską, przedzielony Nowomiejską. Powierzchnia wynosi 17 ha.

Synagoga Alte Szil w Łodzi – główna synagoga łódzkiej gminy żydowskiej, znajdująca się przy ulicy Wolborskiej 20/Żydowskiej 7 na Starym Mieście. Była jedną z najbardziej okazałych synagog – zarówno w Łodzi, jak i w Polsce. Synagoga została zbudowana w latach 1863–1871, według projektu Jana Karola Mertschinga, gdyż stara drewniana synagoga groziła zawaleniem i we wrześniu 1861 została zamknięta przez władze miasta. W 1897 świątynia została przebudowana według projektu Adolfa Zeligsona i nabrała ostatecznego wyglądu. Podczas II wojny światowej w nocy z 10 na 11 listopada 1939 niemieccy okupanci ograbili i podpalili synagogę. Na fotografiach z 1940 roku widać jeszcze wypalone ściany budowli, potem na zdjęciach z getta widać jedynie gruzy. Po wojnie tkanka urbanistyczna okolicy uległa gruntownym zmianom, gdyż prawie cała miejscowa zabudowa uległa zniszczeniu. Dlatego wyburzenie synagogi nie pozostawiło wyrwy w ulicy, ale zmienił się cały krajobraz ulicy. Zupełnie inny jest układ ulic, a ul. Wolborska graniczy obecnie z parkiem. Zachowały się jednak stare nazwy ulic. Nową sytuację z pewnością wyznacza skarpa w terenie parkowym. Tablica pamiątkowa wydaje się trochę duża. W części parku, położonej niedaleko miejsca, w którym stała synagoga, w 1995 umieszczono pomnik Dekalogu, przedstawiający Mojżesza trzymającego dwie kamienne tablice z dziesięciorgiem przykazań. Znajduje się tam również tablica upamiętniająca zniszczoną przez Niemców synagogę. Dokładne miejsce posadowienia synagogi zostało odkryte podczas prac archeologicznych w 2013. W 2013 wykonano wizualizację synagogi w formie filmu 3D, który zaprezentowano w Parku Staromiejskim podczas koncertu "Synagoga w wyobraźni" w ramach sierpniowych obchodów likwidacji Ghetto Litzmannstadt. Murowany budynek bożnicy wzniesiono na planie prostokąta. Posiadał cechy kilku stylów: bizantyjskiego, neomauretańskiego i neoromańskiego. Ortodoksyjni żydzi chcieli w ten sposób podkreślić swe przywiązanie do kulturowej tradycji mającej korzenie na Bliskim Wschodzie. Była to jedna z najoryginalniejszych synagog w Łodzi i Polsce, swoją formą i wystrojem bardzo różniąca się od typowej zabudowy Łodzi. Obok synagogi, w północnej części działki na której została zbudowana, mieścił się dom modlitwy Bet ha-midrasz a obok niego, przy jego północnym szczycie, znajdował się 2-piętrowy budynek szkoły „Talmud Tora” stowarzyszenia „Ahawat Tora” zbudowany w 1920. Również te budynki zostały spalone w nocy z 10 na 11 listopada 1939 i z powodu znacznego uszkodzenia rozebrane na przełomie lat 1939/1940.

Stara Synagoga w Łodzi – pierwsza drewniana synagoga, znajdująca się w Łodzi, przy ulicy Wolborskiej. Synagoga została zbudowana w 1809 roku przez Mojżesza Fajtłowicza i Pinkusa Zajdlera z Przedborza, na placu nabytym od Józefa Auffschlaga przy ówczesnej ulicy Dworskiej (obecnej Wolborskiej) graniczącym z rynkiem. Bożnica miała 24 łokcie długości i 15 szerokości. Mimo że świątynia była wielokrotnie remontowana w latach 40 XIX wieku doszło do katastrofy, w wyniku której zginęło wiele osób. Mimo że budowla groziła zawaleniem Żydzi wciąż się w niej modlili. Dopiero w 1861 roku synagoga została opieczętowana i zamknięta, a nabożeństwa przeniesiono do nowo wybudowanej bożnicy Alte Szil. Wiele lat później na miejscu pierwszej synagogi stanęła rzeźnia staromiejska.

Dworzec tramwajów podmiejskich przy ulicy Północnej – lewostronna pętla (reg. łódz. krańcówka) tramwajowa w Łodzi, stworzona z myślą o tramwajach podmiejskich. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie parku Staromiejskiego, przy skrzyżowaniu ulic Północnej z Franciszkańską. Przy pętli znajduje się murowany budynek dworca, wyremontowany w 2015 roku. Dworzec z układem torów tramwajowych wraz z otoczeniem został wpisany do Rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego (nr rej.: A/100 z 21.12.2010 r.).

Galeria Bałucka – galeria sztuki położona przy Starym Rynku w Łodzi. Stanowi jedną z trzech galerii Miejskiej Galerii Sztuki. Powstała w 1975 roku i prezentuje dzieła młodego pokolenia artystów z dziedziny malarstwa, instalacji, sztuki video, fotografii, grafiki i rysunku.

XIII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Piotrowiczowej w Łodzi – łódzkie liceum ogólnokształcące mieszczące się przy ul. Eliasza Chaima Majzela 4. Szkoła powstała w marcu 1945 r. jako XII Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum. Pod nazwą XIII Liceum Ogólnokształcącego funkcjonuje od 1 września 1957 roku. Patronką szkoły od 21 stycznia 1961 r. jest Maria Piotrowiczowa. Liceum szczyci się 2 klasami dwujęzycznymi z wykładowym językiem francuskim przy współpracy z Ambasadą Francji w Warszawie. Liceum wyróżniane w rankingach Perspektyw odznaką Złota Szkoła 2015, Srebrna Szkoła od 2016. W roku 2020 XIII LO zajęło 10 miejsce w Łodzi w rankingu maturalnym i wysokie miejsce w rankingu olimpijskim

Całoroczny Zegar Słoneczny – zegar słoneczny znajdujący się w Parku Staromiejskim w Łodzi, wybudowany w latach 1973–1975 według projektu Andrzeja Jocza i odrestaurowany w 2024 r.

Stary Rynek – plac znajdujący się w środkowo-północnej części Łodzi.

Pomnik Juliana Marchlewskiego – pomnik znajdujący się w latach 1964–1991 na Starym Rynku w Łodzi.

Stare Miasto w Łodzi pokrywa się swym położeniem z centrum średniowiecznej osady miejskiej – miasteczka Łódź.

Tablica pamiątkowa poświęcona Józefowi Piłsudskiemu przy ulicy Wschodniej w Łodzi – tablica na budynku przy ulicy Wschodniej 19 w Łodzi, gdzie w latach 1899–1900 w lokalu nr 4 na I piętrze mieściła się tajna drukarnia „Robotnika”, organu PPS, prowadzona przez Józefa Piłsudskiego. Drukarnia działała do 21/22 lutego 1900, gdy Piłsudski został aresztowany przez Ochranę, a drukarnia została zlikwidowana.

IV Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Sczanieckiej w Łodzi – publiczne liceum ogólnokształcące znajdujące się w łódzkim Śródmieściu, przy ul. Pomorskiej 16.