place

Cmentarz Storożowski w Mińsku

Cmentarze prawosławneCmentarze w MińskuPrawosławie na BiałorusiZniszczone cmentarze
Miensk, Staražoŭka, Marynskaja. Менск, Старажоўка, Марынская (L. Daškievič, 1920 29)
Miensk, Staražoŭka, Marynskaja. Менск, Старажоўка, Марынская (L. Daškievič, 1920 29)

Cmentarz Storożowski w Mińsku (ros. Сторожовское кладбище) – nieistniejący zabytkowy cmentarz położony w Mińsku na Białorusi. Cmentarz powstał po rozbiorach Rzeczypospolitej, gdy Katarzyna II wydała ukaz o zakazie pochówków w centrach miast. Utworzono wówczas trzy nowe nekropolie: dla rzymskich katolików na Kalwarii, dla unitów na Złotej Górce, a dla prawosławnych właśnie Cmentarz Storożowski (zwany cmentarzem na Perespie). W 1937 obiekt został zamknięty, jednak w czasie okupacji niemieckiej Mińska nadal chowano tu zmarłych. Po II wojnie światowej zdecydowano o jego likwidacji przenosząc niektóre nagrobki (np. rewolucjonisty Iwana Pulichowa) na Cmentarz Wojskowy. Większość pomników została jednak w barbarzyński sposób zniszczona (m.in. grób białoruskiego socjalisty Alesia Burbisa). W latach pięćdziesiątych XX wieku dokonano profanacji cmentarza budując na jego miejscu kino Spartak. Obecnie znajduje się w nim Młodzieżowy Teatr.

Fragment artykułu z Wikipedii Cmentarz Storożowski w Mińsku (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Cmentarz Storożowski w Mińsku
Старажоўская вуліца, Mińsk

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Cmentarz Storożowski w MińskuCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 53.917363 ° E 27.552853 °
placePokaż na mapie

Adres

Старажоўская вуліца

Старажоўская вуліца
220002 Mińsk (Цэнтральны раён)
Białoruś
mapOtwórz w Mapach Google

Miensk, Staražoŭka, Marynskaja. Менск, Старажоўка, Марынская (L. Daškievič, 1920 29)
Miensk, Staražoŭka, Marynskaja. Менск, Старажоўка, Марынская (L. Daškievič, 1920 29)
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pałac Sportu w Mińsku
Pałac Sportu w Mińsku

Pałac Sportu – hala sportowo-widowiskowa w Mińsku na Białorusi. Obiekt jest położony w pobliżu stacji Niamiha mińskiego metra. Decyzja o jego budowie zapadła pod koniec roku 1962, a oficjalne otwarcie nastąpiło 7 maja 1966 roku. Była to pierwsza hala w ZSRR wykorzystująca fiberglass jako tworzywo do wyrobu siedzisk, a cała jego konstrukcja stała się wzorcem dla innych tego typu budowli w całym kraju. Na trybunach głównej hali może zasiąść 3074 widzów, a wraz z parkietem może pomieścić 4500 osób. Przeznaczona jest ona do rozgrywania zawodów w ponad dwudziestu dyscyplinach, jak hokej na lodzie, łyżwiarstwo figurowe, curling, taniec sportowy, piłka ręczna, koszykówka, siatkówka, zapasy, tenis, tenis stołowy czy boks. Mniejsza hala, o wymiarach 30 na 61 metrów, używana jest głównie do treningów sportów łyżwiarskich i prócz trybun na trzysta osób posiada także niezbędną infrastrukturę w postaci szatni, siłowni, elektronicznej tablicy wyników oraz nagłośnienia. Obiekt gościł między innymi Mistrzostwa Europy w Zapasach 1967, Mistrzostwa Europy w Gimnastyce Sportowej Kobiet 1971, Mistrzostwa Świata w Zapasach 1975, Mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 w hokeju na lodzie 1981, Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2004, Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2010, Mistrzostwa Europy w Podnoszeniu Ciężarów 2010, Mistrzostwa Europy w Boksie 2013.