Klimczok

Schronisko PTTK Klimczok – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Beskidzie Śląskim, pomiędzy szczytem Magury i przełęczą Siodło, na wysokości 1052 m n.p.m. Nazwa schroniska nawiązuje do szczytu Klimczoka, znajdującego się w odległości 700 m na zachód od budynku schroniska.

Klimczok – miejscowość o statusie schronisko turystyczne w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Wilkowice. W miejscowości znajduje się Schronisko PTTK na Klimczoku, jest położona na stokach Magury w pobliżu przełęczy Siodło pod Klimczokiem.

Kowiorek (1042 m n.p.m.) lub Siodło pod Klimczokiem – szeroka, wysoko położona przełęcz w Paśmie Klimczoka i Szyndzielni w Beskidzie Śląskim, pomiędzy szczytami Magury (1109 m) na wschodzie i Klimczoka (1117 m) na zachodzie. Na przełęczy znajduje się wąska, grzbietowa polana, sięgającą na zachodzie aż na szczyt Klimczoka. Na polanie zainstalowany jest krótki wyciąg talerzykowy, wywożący narciarzy na szczyt Klimczoka. Poza ścisłym siodłem przełęczy, w zasadzie już na stoku Magury, znajduje się schronisko PTTK na Klimczoku. Przez przełęcz i grzbietem Klimczok – Magura biegnie granica między miastami Bielsko-Biała i Szczyrk w województwie śląskim, powiecie bielskim. Na przełęczy znajduje się węzeł szlaków turystycznych: – niebieski z Wilkowic przez Bystrą (stokami Magury) 2:45 godz. (w przeciwnym kierunku 2 godz.); – niebieski ze Szczyrku przez Górkę i Podmagurę 1:45 godz. (w przeciwnym kierunku 1:15 godz.); – zielony ze Szczyrku doliną Biłej 2 godz. (w przeciwnym kierunku 1:30 godz.); – czerwony z przełęczy Karkoszczonka 45 min (w przeciwnym kierunku 35 min); – czerwony ze schroniska PTTK na Szyndzielni 30 min (w przeciwnym kierunku 30 min); – czarny ze szczytu Klimczoka 5 min (w kierunku przeciwnym 10 min).

Magura (1109 m n.p.m.) – góra w Paśmie Klimczoka i Szyndzielni w Beskidzie Śląskim. Znajduje się w bocznym, wschodnim ramieniu Klimczoka. Jej grzbietem biegnie granica między Szczyrkiem i Bystrą w województwie śląskim, w powiecie bielskim. Stoki północne tworzą dolinę Białki, południowe Potoku Wilczego i Żylicy, we wschodnie wcinają się dolinki potoków Mesznianka i Mesznianka Druga. Magura to wydłużona i spłaszczona kulminacja, w większości porośnięta lasem. Południowe stoki Magury, należące administracyjnie do Szczyrku, są zagospodarowane i zamieszkałe, natomiast stoki północne pokryte są niezagospodarowanymi lasami. Na zachodnim stoku Magury, nad przełęczą Kowiorek oddzielającą Magurę od Klimczoka, znajduje się schronisko PTTK Klimczok. Dzieje schroniska sięgają XIX w., wtedy to baron Klobus z Łodygowic wybudował w tym miejscu domek myśliwski z pomieszczeniami dla turystów. Nazwał go na cześć swojej żony Klementyny – „Klementynówką”. Budynek płonął kilka razy, obecny budynek pochodzi z 1914 r. W latach 30. XX w. schronisko przejęła niemiecka organizacja Beskidenverein. W czasie wojny w schronisku rezydował Wehrmacht. Schronisko przetrwało wojnę i w 1945 r. zostało przejęte przez oddział PTT. W latach 60. XX w. budynek przeszedł gruntowną modernizację, dobudowano m.in. werandę. Później obok schroniska zainstalowano basen kąpielowy i miejsce na ognisko. Nieco powyżej schroniska, w niewielkim drewnianym budynku, znajduje się stacja GOPR. Po drugiej stronie Magury można odnaleźć w lesie resztki murowanego basenu kąpielowego. Basen wybudował w latach 30. XX w. wyżej wymieniony dzierżawca Girsig. Tuż przed wojną rozpoczął on również budowę schroniska turystycznego „Magura-Kąpielisko”, które w czasie wojny prowadziła jego córka. W 1945 wojska radzieckie ostrzelały zbocza Magury, pociski trafiły w budynek schroniska, który doszczętnie spłonął. W pierwszej dekadzie XXI w. całą ruinę porastał wysoki świerkowy las.

Jaskinia Ali Baby w Klimczoku – jaskinia w Beskidzie Śląskim. Wejście do niej znajduje się na południowo-zachodnim zboczu Klimczoka, w pobliżu szczytu, niedaleko Schroniska w Klimczoku I, na wysokości 1096 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 328 metrów, a jej deniwelacja 17,6 metrów.

Jaskinia Piętrowa w Klimczoku – jaskinia w Beskidzie Śląskim. Wejście do niej znajduje się na południowo-zachodnim zboczu Klimczoka, w pobliżu szczytu, na wysokości 1107 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 130 metrów, a jej deniwelacja 10 metrów.

Szyndzielnia (1029 m n.p.m., 1028 m) – szczyt w Paśmie Klimczoka i Szyndzielni w Beskidzie Śląskim, wznoszący się tuż na północ od Klimczoka,

Schronisko PTTK Szyndzielnia (niem. Kamitzerplatte) – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego pod szczytem Szyndzielni, w północno-wschodniej części Beskidu Śląskiego. Położone na wysokości 1001 m n.p.m. Pierwsze murowane schronisko w tym paśmie górskim, oddane do użytku w 1897.

Szyndzielna – miejscowość o statusie schronisko turystyczne w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Wilkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego. W miejscowości znajduje się Schronisko PTTK na Szyndzielni, które używa kodu pocztowego miejscowości nadrzędnej (43-360 Bystra). Z kolei kod 43-309 (z adresem 43-309 Bielsko-Biała, al. Armii Krajowej 366) odnosi się do kolei linowej na Szyndzielnię.

Schronisko turystyczne „Magura-Kąpielisko” – nieistniejące górskie schronisko turystyczne w Beskidzie Śląskim, na północno-wschodnim zboczu Magury Klimczokowej, na wysokości ok. 1000 m n.p.m.

Trzy Kopce (1082 m n.p.m.) – szczyt w Paśmie Klimczoka i Szyndzielni w Beskidzie Śląskim, położony ok. 750 m na południowy zachód od Klimczoka. Z sąsiednim na zachód Stołowem łączy się poprzez Siodło pod Trzema Kopcami. Jest zwornikiem dla odgałęziającego się tu na północ poprzez przełęcz Karkoszczonkę Beskidu Węgierskiego, łączącego go z pozostałą częścią Beskidu Śląskiego. W tym kierunku z Trzech Kopców opada płytki grzbiecik oddzielający dolinki Potoku Wilczego i potoku Polczany. Północno-zachodni stok opada do Doliny Wapienicy, a dokładniej do dolinki jej dopływu – potoku Barbara. Szczyt graniczny między miastami Bielsko-Biała i Szczyrk oraz wsią Brenna. Na początku XVIII wieku Andrzej Komoniecki nazywał szczyt Goryczną Skałą. Obecna nazwa, podobnie jak w przypadku Trzech Kopców Wiślańskich, pochodzi od trzech kamiennych kopców granicznych, jakie ustawiono tu, aby oznaczyć poszczególne obszary. W tym przypadku kopce oznaczały granice trzech wsi: Brennej, Wapienicy i Szczyrku, ale jednocześnie, od XVII w., granice Księstwa Cieszyńskiego i hrabstwa bielskiego należących do Austrii oraz dominium łodygowieckiego leżącego w granicach Polski. Później, do 1950, zbiegały się tu granice powiatów cieszyńskiego, bielskiego i bialskiego. Na południowym skłonie szczytu znajdują się trzy jaskinie: Jaskinia w Trzech Kopcach, kojarzona ze zbójnikami Wojciechem i Mateuszem Klimczokami mającymi ponoć tam kryjówkę, oraz Jaskinia w Trzech Kopcach Druga i Jaskinia w Trzech Kopcach Trzecia. Na północnym stoku odkryto kamienne kopczyki, podobne do tych z Palenicy, jeszcze jednak ich nie przebadano. W latach 30. XX wieku na szczycie powstało schronisko turystyczne na Trzech Kopcach, prowadzone przez Roberta Urbanke i jego żonę Anielę. Obiekt został zniszczony pod koniec II wojny światowej. Ruiny schroniska rozebrano ostatecznie po 1949. Jego fundamenty są widoczne tuż przy żółtym szlaku turystycznym z Klimczoka na Błatnią. Po południowo-wschodniej stronie góry biegnie czerwony szlak z Siodła pod Klimczokiem na Przełęcz Salmopolską, zaś przez stoki południowo-zachodnie – czerwono znakowany szlak narciarski z Klimczoka przez Trzy Kopce i przełęcz Karkoszczonkę do Szczyrku.

Schronisko turystyczne na Trzech Kopcach – nieistniejące górskie schronisko turystyczne w Beskidzie Śląskim, na szczycie Trzech Kopców. Położone było na wysokości ok. 1080 m n.p.m.