Most Dębnicki w Krakowie

Most Lajkonik – tymczasowy most na Wiśle wybudowany w Krakowie na czas generalnego remontu mostu Dębnickiego w 1998 r. i w tym samym roku zdemontowany. Most wojskowy Lajkonik zastąpił zlokalizowany tuż obok wyłączony z ruchu na czas remontu most Dębnicki. Po zakończeniu prac remontowych, objazdowy most składany zdemontowano i postawiono ponownie w rejonie Zabłocia pod nazwą Lajkonik 2 celem odciążenia ruchu samochodowego na moście Powstańców Śląskich. Po oddaniu do użytku mostu Kotlarskiego został zdemontowany.

Kraków Zwierzyniec – dawna stacja kolejowa w Krakowie w dzielnicy Zwierzyniec na tzw. kolei cyrkumwalacyjnej. Stacja została otwarta 18 stycznia 1888, a zamknięta i zlikwidowana 1 stycznia 1911. Budynek dworcowy wraz z jednokrawędziowym zadaszonym peronem znajdował się w pobliżu obecnego domu towarowego Jubilat, tuż przy Moście Dębnickim. Przy stacji znajdowała się rogatka zwierzyniecka i końcówka tramwajowa Dworzec Zwierzyniecki. Dworzec nie został rozebrany wraz z linią i istniał przynajmniej do 1938 r.

Ulica Antoniego Józefa Madalińskiego – ulica w Krakowie, w dzielnicy VIII Dębniki, na Dębnikach. Łączy ulicę Marii Konopnickiej z rynkiem Dębnickim. Jest jednojezdniowa.

Kaplica Świętych Apostołów Piotra i Pawła – zabytkowa kaplica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy VIII przy ul. Madalińskiego 13, na Dębnikach. Neorenesansowa kaplica, w formie rotundy, wzniesiona została w 1883 r. według projektu architekta Józefa Pokutyńskiego. Była to pierwsza świątynia, którą zbudowano na Dębnikach. Ufundowałali ją: rodzina Kirchmayerów, hrabiostwo Łosiowie i Lasoccy. W latach 90. XX wieku przeprowadzono remont kaplicy według planów arch. Konstancji Cęckiewicz. Jej projektu i fundacji jest witraż przedstawiający patronów świątyni, został on wykonany w krakowskiej pracowni witraży Anny i Ireneusza Zarzyckich. Kaplicę ponownie konsekrowano 12 listopada 1993 roku.

Ulica Powiśle – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Nowym Świecie. Biegnie wzdłuż Wisły. Jest przedłużeniem ul. Podzamcze, łączy ją z ul. Zwierzyniecką. Powstała w miejscu dawnych stawów i nadwiślańskich mokradeł, było tutaj jedno z ujść Rudawy. Po zasypaniu stawów i regulacji Rudawy w drugiej połowie XIX wieku, powstała ulica nieformalnie nazywana Nad Wisłą. Oficjalnie taką nazwę otrzymała w 1881 roku. W 1903 zmieniono nazwę na obowiązującą obecnie.

Akcja Koppe – nieudana (w głównym zamiarze) akcja polskiego ruchu oporu, przeprowadzona 11 lipca 1944 w Krakowie przez oddział Komendy Głównej Armii Krajowej przeciwko SS-Obergruppenführerowi Wilhelmowi Koppemu, wyższemu dowódcy SS i Policji w Generalnym Gubernatorstwie i jednocześnie sekretarzowi stanu w niemieckim „rządzie” Generalnego Gubernatorstwa i zastępcy Hansa Franka . Wilhelm Koppe został skazany na śmierć wyrokiem Kierownictwa Polskiego Państwa Podziemnego za bezwzględne represje i masowe zbrodnie na Polakach i Żydach. Zamach, mimo iż został starannie przygotowany, nie udał się, gdyż ostrzelany samochód Koppego zdołał uciec z miejsca zdarzenia. Koppe został tylko ranny, zginęło natomiast kilku towarzyszących mu Niemców. Według Stachiewicza, pomimo fiaska samego wykonania wyroku, nie sposób mówić o fiasku akcji jako całości. Dowództwo, oraz inni organizatorzy i uczestnicy wykazali się inwencją, wyrażoną w wielomiesięcznych, szczegółowych i udanych przygotowaniach (oddzielnie organizowane przerzuty kilku samochodów, wielu ludzi, amunicji, broni, ubiorów, aprowizacji, dokumentów itp.). Po akcji, w czasie odskoku – mimo niedoskonałej łączności i innych utrudnień – przynajmniej z początku dość dobra koordynacja, a nade wszystko – ofiarność żołnierzy, łączniczek i całej obsługi – była świadectwem oddania i patriotyzmu wszystkich, którzy wzięli udział w operacji. Akcja „Koppe” miała znaczenie moralne i psychologiczne (również, a może szczególnie dla Niemców), a jej sprawna organizacja (uwzględniająca miesiące przygotowań w warunkach okupacyjnych i trzy dni na samo wykonanie) stała się wsparciem psychicznym dla walczącego Podziemia i społeczeństwa, pomimo finalnie dotkliwych strat .

Willa przy ul. Powroźniczej 2 w Krakowie – zabytkowy (nr rej. A-884 z dn. 23 maja 1991 r.) budynek, przykład dawnej willowo-dworkowej zabudowy podmiejskiej wsi Dębniki, będącej dziś częścią Krakowa. Właścicielami dworku byli w latach 1910-1925 Kirchmayerowie, rodzina skoligacona z Janem Matejką. Od 1995 r. w budynku znajdowała się siedziba Podgórskiej Biblioteki Publicznej, od 1 stycznia 2017 – Biblioteka Główna Biblioteki Kraków.

Podgórska Biblioteka Publiczna w Krakowie – gminna instytucja kultury, powstała 2 lipca 1975 roku. 1 stycznia 2017 utworzono Bibliotekę Kraków po połączeniu czterech samodzielnych dzielnicowych sieci bibliotek. Biblioteka Kraków tworzy sieć 57 placówek w dotychczasowych siedzibach. Biblioteka działała w obrębie krajowej sieci bibliotecznej. Jej siedzibą był zabytkowy budynek w Krakowie przy ul. Powroźniczej 2, a obszarem działania był teren historycznego Podgórza (dzielnice VIII, IX, X, XI, XII i XIII). Instytucja ta składała się z biblioteki wiodącej i 22 filii bibliotecznych. Upowszechniała wiedzę i kulturę oraz zaspokajała potrzeby czytelnicze mieszkańców Krakowa. W roku 2009 jej księgozbiór osiągnął ok. 370 000 woluminów.

Rynek Dębnicki – główny plac dawnej wsi Dębniki stanowiącej obecnie część Krakowa. Położony u zbiegu głównych ulic Dębnik: Madalińskiego, Tynieckiej, Różanej i Bałuckiego. Ma kształt nieregularnego czworoboku. Ukształtowany około 1900 roku nosił początkowo nazwę Plac Dębnicki. Zabudowa rynku ukształtowała się w latach 1893–1912. W 1909 wraz z całymi Dębnikami włączony został w granice Krakowa. W 1912 otrzymał obecną nazwę. Wokół rynku znajduje się kilka ciekawych architektonicznie kamienic, także zabytkowych. Obecnie jest to plac targowy, zieleniak.

Hotel Best Western Kraków Old Town (dawniej Hotel „Monopol”, Hotel „Kleina”) – hotel w Krakowie w dzielnicy I przy ulicy św. Gertrudy 6, na Stradomiu. Eklektyczny budynek został wzniesiony w 1876 roku według projektu Filipa Pokutyńskiego oraz Józefa Niedźwiedzkiego dla Wiktora Kleina, który założył w kamienicy hotel, który mianował swoim nazwiskiem. 7 maja 1988 hotel został wpisany do rejestru zabytków.

Browar Królewski – budynek wzniesiony na przełomie XVII i XVIII wieku (około 1770 roku) przy ul. Powiśle 5–7, u podnóża Wawelu. Był to rozległy, parterowy budynek z piętrem na osi elewacji, nakrytym trójkątnym frontonem, o skromnej klasycyzującej architekturze. Budowla została wyburzona w 2002 roku, a na jej miejscu powstał hotel Sheraton.

Sheraton Grand Krakow – hotel znajdujący się w Krakowie w dzielnicy I Stare Miasto przy ulicy Powiśle 7, na Nowym Świecie, należący do sieci hotelowej Sheraton. Został wybudowany na miejscu wyburzonego w atmosferze skandalu, zabytkowego Browaru Królewskiego. Budynek hotelu został zwycięzcą w plebiscycie Archi-Szopa 2004 dla najgorszego nowego obiektu architektonicznego Krakowa a zaprojektowany został przez belgijską pracownię projektową. Hotel oferuje gościom 232 pokoje (w tym 8 apartamentów). Sheraton Grand Krakow, to pierwszy w Polsce hotel wyróżniony ze względu na wyjątkową lokalizację oraz jakość usług.