Jasienica koło Bielska

Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Jasienicy – kościół ewangelicko-augsburski w Jasienicy, w województwie śląskim w Polsce. Należy do parafii ewangelicko-augsburskiej w Jaworzu.

Biery (niem. Bierau, cz. Běry) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, w gminie Jasienica, na Śląsku Cieszyńskim. Powierzchnia sołectwa wynosi 216,4 ha, a liczba ludności 1284, co daje gęstość zaludnienia około 580 os./km².

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bierach – parafia znajdująca się w Bierach. Należy do dekanatu Jasienica diecezji bielsko-żywieckiej. Erygowana 1 stycznia 1990. Kościół rozbudowano w latach 1995–2001. 1 stycznia 2015 parafię przeniesiono ze zlikwidowanego dekanatu Bielsko-Biała IV do nowo powstałego dekanatu Jasienica. Naprzeciwko kościoła znajduje się Dom Formacyjny, w którym odbywają się spotkania młodzieży Ruchu Światło-Życie lub rekolekcje. Dom Formacyjny może pomieścić 40 osób. Do wspólnot Parafii należą: służba liturgiczna, Oaza Dzieci Bożych oraz Ruch Światło-Życie (Oaza Młodzieżowa).

Jasienica – gmina wiejska w województwie śląskim, w powiecie bielskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie bielskim. Gmina należy do euroregionu Śląsk Cieszyński. W aktualnej strukturze i na obecnym obszarze gmina funkcjonuje od roku 1991, kiedy to z jednej gminy powstały dwie odrębne wspólnoty samorządowe, tj. gmina Jasienica oraz gmina Jaworze. Siedzibą gminy jest wieś Jasienica. Według danych z 31 grudnia 2021 gminę zamieszkiwało 24 352 osób. Gmina znajduje się w strefie obejmującej zurbanizowany obszar aglomeracji bielskiej i graniczy z jej śródmiejską częścią tj. miastem Bielsko-Biała.

Jasienica (niem. Heinzendorf, cz. Jasenice) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bielskim, siedziba gminy Jasienica, na Śląsku Cieszyńskim. Według danych z 31 grudnia 2012 roku Jasienica miała 5119 mieszkańców, zamieszkałych na obszarze 1171,8 ha (11,7 km²), co daje gęstość zaludnienia równą 436,8 os./km².

Parafia pod wezwaniem Świętego Jerzego w Jasienicy – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Jasienicy. Należy do dekanatu Jasienica diecezji bielsko-żywieckiej.

Kościół świętego Jerzego – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Jasienica diecezji bielsko-żywieckiej). Obecna murowana świątynia została wzniesiona dzięki staraniom ówczesnego proboszcza księdza Józefa Mojżyszki. Poświęcona została 19 sierpnia 1787 roku. Rozbudowywana była m.in. w latach międzywojennych, gdy otrzymała plan krzyża łacińskiego oraz została znacznie powiększona. W 1945 roku wkraczający żołnierze sowieccy urządzili w świątyni stajnię. W latach powojennych proboszcz Roman Sztajer odbudował kościół po zniszczeniach wojennych, mimo trudności ze strony władz komunistycznych. We wnętrzu znajduje się tryptyk Czterech Świętych Dziewic Wspomożycielek z Jasienicy, pochodzący z początku XVI wieku. Poza tym świątynia posiada wyposażenie późnobarokowe, pochodzące z przełomu XVIII i XIX wieku.

Jaworze Jasienica – stacja kolejowa w Jasienicy w powiecie bielskim, w województwie śląskim. Znajduje się na wysokości 337 m n.p.m.

Zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Jaworzu – zbór adwentystyczny w Jaworzu, należący do okręgu południowego diecezji południowej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w RP. Pastorem zboru jest kazn. Ryszard Jankowski. Nabożeństwa odbywają się w kościele przy ul. Dębowej 125 każdej soboty o godz. 9.30.

Goruszka (411 m n.p.m.) – wyraźnie zaznaczające się wzgórze na Pogórzu Cieszyńskim, wznoszące się tuż na zachód od centrum Jaworza. Orograficznie wznosi się w grzbiecie, wybiegającym na północ od szczytu Borowina w Beskidzie Śląskim, na lewym brzegu Wysokiego Potoku. Wzgórze zbudowane jest z wapieni cieszyńskich i łupków cieszyńskich dolnych. Szczyt porośnięty jest laskiem, w którym występują sosny czarne (Pinus nigra), sprowadzone tu w XIX w. z Karyntii przez ówczesnych właścicieli Jaworza, hrabiów Saint Genois d’Anneaucourt. Wśród sosen rosną nieliczne modrzewie. Na wzgórzu występują ponadto stanowiska goryczki trojeściowej, marzanki wonnej i bodziszka żałobnego. Na starych mapach Goruszka nazywana jest Allianzberg (niem. Sojusznicza Góra). Nazwa związana jest z faktem, że Goruszka tak samo jak sąsiednia Młyńska Kępa wznosi się nad Jaworzem i razem tworzą północną część krawędzi Beskidu Śląskiego. W okresie, gdy Jaworze było znanym uzdrowiskiem (druga poł. XIX w.), Goruszka wchodziła w obręb parku uzdrowiskowego. Na zalesionym szczycie Goruszki wznosi się do dziś typowy element dawnego, barokowego założenia parkowego: okrągła glorieta z XVIII w., podparta sześcioma klasycystycznymi kolumnami.

Bucznik (683 m n.p.m.) – szczyt w północnej części Beskidu Śląskiego, stanowiący zakończenie górskiego ramienia Wielkiej Polany w bocznym ramieniu Pasma Błatniej. Ramię to oddziela dolinę potoku Jasienica (na zachodzie) od doliny Kamiennego Potoku (na wschodzie). Wznosi się od wschodu nad Jaworzem Nałężem. Bucznik jest całkowicie porośnięty lasem, w drzewostanie przeważa buk pospolity. Przez szczyt nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, dlatego nie ma on znaczenia turystycznego. Znajduje się w obrębie wsi Jaworze w województwie śląskim, w powiecie bielskim, siedziba gminy Jaworze.

Kościół Ewangelicko-Augsburski w Jaworzu – ewangelicko-augsburski kościół parafialny mieszczący się w Jaworzu na ulicy pl. Kościelny 25. Kościół powstał w latach 1782–1786 z fundacji Jerzego hr. Laschowskiego. Wieżę dodano w 1852 roku. W 1912 roku został przebudowany w stylu neoklasycystycznym przez Ludwika Kametza z Cieszyna. Wewnątrz na uwagę zasługują: neoklasycystyczny ołtarz główny z figurami dwóch ewangelistów, ambona i pochodzący z końca XVIII wieku obraz „Ostatnia Wieczerza” Kramolina. Najciekawszym elementem wyposażenia jest jednak dzwon z 1794 r. ufundowany przez barona Arnolda Saint-Genois, ozdobiony herbami rodziny Saint Genois d’Anneaucourt oraz Nałęcz-Laschowskich. Na południowej elewacji kościoła widać herb Cesarstwa Austrii. Obok kościoła znajdują się zabytkowe budynki dawnej szkoły ewangelickiej z ok. 1831 r. (obecnie dom parafialny) i plebanii z 1794 r. przebudowanej w 1868 r.