Malowana Skała

Szwedzkie Skały (niem. Thumpsa Felsen, Tompsah Felsen, Tumpsfels, 880 m n.p.m.) – grupa skałek w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy. Szwedzkie Skały znajdują się w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w środkowej części Karkonoszy, na północno-wschodnim zboczu Śląskiego Grzbietu, na północ od Smogorni, na prawym brzegu Myi, która płynie tu głęboko wciętą doliną. Składają się z dwóch silnie spękanych granitowych ostańców, o wysokości dochodzącej do 30 m. Widoczny jest cios biegnący w trzech kierunkach oraz okno skalne w jednej ze skałek.

Kaskada Myi (547 m n.p.m.) – wodospad w Sudetach Zachodnich, w Karkonoszach, w województwie dolnośląskim. Kaskada Myi znajduje się w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Karkonoskim Padole Śródgórskim, na południe od miejscowości Przesieka przed ujściem Myi do Podgórnej. Obiekt ten często mylony jest z wodospadem o nazwie Kaskady Myi. Jest to niewielki, czwarty co do wielkości w polskich Karkonoszach wodospad o wysokości zaledwie 5 m, charakteryzujący się pionowymi kamiennymi spadkami zboczy. Tworzą go w dolnej części Myi trzy progi skalne. Kaskada powstała podczas alpejskich ruchów górotwórczych, a czynnikiem decydującym o obecnej rzeźbie kaskady było czwartorzędowe zlodowacenie. Dojście do kaskady jest oznakowane. W pobliżu wodospadu na prawym brzegu rośną zrośnięte pniami świerk z bukiem.

Kaskady Myi (860 m n.p.m.) – wodospad w Sudetach Zachodnich, w województwie dolnośląskim. Kaskady Myi znajdują się w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Karkonoskim Padole Śródgórskim, na południe od miejscowości Przesieka, na północnym zboczu Śląskiego Grzbietu. Obiekt ten często mylony jest z wodospadem o nazwie Kaskada Myi. Jest to ciąg kilku małych wodospadów poniżej Szwedzkich Skał na spływającym ze zbocza Śląskiego Grzbietu górskim potoku Myi płynącym po kamienistym dnie Doliny Myi. W rejonie Szwedzkich Skał spadek terenu jest tak duży, że tworzy szereg kilku wodospadów, charakteryzujących się pionowymi kamiennymi spadkami zboczy. Kaskady powstały w wyniku gwałtownego dźwigania bloku skalnego Karkonoszy podczas alpejskich ruchów górotwórczych, a czynnikiem decydującym o współczesnej rzeźbie kaskad było czwartorzędowe zlodowacenie, które ustąpiło ok. 10 000 lat temu.

Zamczysko (niem. Altes Schloss 1080 m n.p.m.) – skały położone w Sudetach Zachodnich. Skały w Karkonoszach, w dolinie doliny Myi w górnej jej części, trochę powyżej Szwedzkich Skał. Przed 1945 były pomnikiem przyrody.

Słup (niem. Häuselstein) – skałka położona w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, w górnej części doliny Myi, trochę powyżej Szwedzkich Skał. Ma postać prostej, kanciastej kolumny o wysokości 7 m, wznoszącej się ze skalnego cokołu.

Ptasiak (niem. Vogelsberg, 1046 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Śląskiego Grzbietu. Położony we wschodniej części Śląskiego Grzbietu, w bocznym grzbiecie odchodzącego od Smogorni ku północy i zakończonym Mostową nad Przesieką. Znajduje się pomiędzy dolinami Podgórnej i Myi. Zbudowany z granitu karkonoskiego. Na szczycie liczne skałki - Ptasie Skały. Porośnięty górnoreglowymi lasami świerkowymi.

Ptasie Skały (niem. Vogelstein) – grupa granitowych skałek w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy. Do 1945 były pomnikiem przyrody. Ptasie Skały położone są w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w środkowej części Karkonoszy, na północnym skłonie Śląskiego Grzbietu, w bocznym ramieniu, odchodzącym ku północnemu zachodowi od Smogorni. Jest to duże zgrupowanie skałek, składające się z kilku granitowych ostańców o wysokości kilku metrów. Położone na wysokości około 1005–1046 m n.p.m., na szczycie i zachodnim zboczu Ptasiaka. Poniżej Ptasich skał, w dolinie Srebrnego Potoku znajdują się Srebrne Kaskady. Można tu obserwować spękania biegnące w trzech kierunkach oraz nieregularne (cios granitowy).

Białe Skały (niem. Die weissen Steine) – grupa amfibolitowych skałek we wschodniej części Karkonoszy, w północno-wschodniej części Grzbietu Lasockiego, na grzbiecie Bielca. Jest to duże zgrupowanie skałek, składające się z wielu amfibolitowych i gnejsowych ostańców, rozrzuconych na przestrzeni około 500 m i o wysokości dochodzącej do kilku metrów. Skałki położone są na wysokości około 919 m n.p.m. Skałki znajdują się w lesie i nie wszystkie są dobrze widoczne.

Mostowa (niem. Brückenberg, 715 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Śląskiego Grzbietu. Położony we wschodniej części Śląskiego Grzbietu, w jego dolnej partii, w bocznym grzbiecie odchodzącego od Smogorni ku północy i biegnącym przez Ptasiak, nad Przesieką. Znajduje się pomiędzy dolinami Podgórnej i Myi. Zbudowany z granitu karkonoskiego. Na północ od szczytu biegnie tzw. Droga Sudecka z Podgórzyna na Przełęcz Karkonoską.

Chomontowa Droga (650 - 950 m n.p.m.) – leśna droga w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy. Trakt długości 5,5 km pomiędzy Przełęczą Bierutowicką i Drogą Sudecką na zboczu Śląskiego Grzbietu w dolinie Myi.

Susz (niem. Himprichthübel, 664 m n.p.m.) – wzniesienie w Karkonoszach.

Susz (niem. Himprichthübel, 708 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Śląskiego Grzbietu. Położony jest w północno-wschodniej części Śląskiego Grzbietu, na zachód od Borowic. Na zachodzie od Mostowej oddziela go Dolina Myi. Zbudowany z granitu karkonoskiego. Na południowym zboczu pojedyncze skałki. Porośnięty lasami świerkowymi.