Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Grochowalsku

Zarzeczewo (nazwy oboczne: Zarzeczewo Stare, Zarzyczewo) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Fabianki. W 1394 Abraham Socha sprzedał Krzyżakom Zarzyczewo w ziemi dobrzyńskiej. Dobra ziemskie Zarzyczewo Nowe do II wojny światowej należały do rodziny Pobóg-Olszewskich. Ostatnim właścicielem był Bronisław Pobóg-Olszewski. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Jest najmniejszą miejscowością gminy Fabianki. W Zarzeczewie Starym znajdują się ruiny okazałego dworu oraz krzyż przydrożny, a także grodzisko pierścieniowate zbudowane pomiędzy X a XII wiekiem, pozostałość po średniowiecznej osadzie. Od 1 grudnia 1979 znaczna część dawnej wsi Zarzeczewo (225,64 ha) leży w granicach administracyjnych miasta Włocławek. Obszar ten stanowi osiedle Zarzeczewo. Znajduje się w niej m.in. marina i zespół dwórski z początku XX wieku, obecnie siedziba oddziału Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.